üzerimizde hafif bir gökyüzü;
yıldızlara perde…
bir geçişin iki ayrı yansımasında,
aydınlıktan, karanlıktan yüzü…
üzerimizde hafif bir esinti;
rüzgar unutkanlığında,
belki geride kalan parçalarında.
bir yağmur savrulurken,
üşümek kadar doğal amansız sevda…
sözsüz sevdalar tüketilirken anlarımızda,
o meçhul duygular, acılarla anlaşılmadı…
hafif bir su;
içimi yumuşak, kendi tadında.
hayatın özü, her şeyin dokusu kıvamında…
su dalgınlığı yüzemediğin aynalarda.
susuzluk ancak bırakıldığında acı,
kaçamadığın bakışlarda…
üzerimizde hafif bir anlam;
çok önce kaldırıldığı dolaplarda,
naftalin kokularıyla…
paylaşılırken düşünülmedi,
bedensel ölçüleri ve renkleri…
üzerimizde hafif bir beden;
iki sonsuzun arasında…
kendi semahı ve duasıyla
ruh bütünlüğünde en doğal dansında…
Serdar Bayraktar