Bugün itibariyle gündeme acı bir haber düştü. Ankara Güven Park civarındaki dolmuş duraklarında canlı bomba faciası… Şu ana kadar resmi olmayan rakamlara göre 100’ün üzerinde ölü var. Ve bir o kadar da yaralı olduğu bilgisi sosyal medyada dolaşıp duruyor. Resmi olmasa da bu sayıların artacağından ne yazık ki eminim. Çünkü sosyal medyada olay anının kamera görüntülerini izledim. Üzgünüm ki bu patlamadan çok fazla ölü ve yaralımız olacak… Üzgünüm…
Şu güne kadar gündelik siyaset hakkında bir tane bile yazı yazmayan ben artık dayanamayıp kalemi kağıdı alıp bu haber ve insanlarımızın duygusuzluğu hakkında hemen yazma gereksinimi duydum. Olacak gibi değildi çünkü, dayanamadım, bir değil iki değil kaçıncı patlama oldu gerçekten sayısını unuttum.
Türkiye nereye gidiyor böyle?
Neden diye sorduğumda bir iki şey düştü aklıma. Bunlardan biri duyarsız ve cahil insanların memleketteki çoğunluğu. Gerçekten de okuma yazma oranı ve cahillikten kırılan bir memlekette yaşıyoruz. Bilinçsiz ve memleketten bihaber insanların nefes aldığı bu coğrafyada artık yaşamak çok zor hale geldi.
İşte bu yüzden bu haldeyiz diye kendi kendime söylendim. Hayıflandım! Yazık yazık dedim. Halen yanlışın ve doğrunun ne olduğunu ayırt edmeyecek kadar aptal bir millet olduk. Bunu neye borçluyuz
Neden böyle karamsarım?
Bu haberin geçtiği sıralarda sosyal medyada halen Survivor ve diğer iğrenç kadın evlendirme programlarına ait geyikler dönüp duruyordu. Bunları görünce artık dayanamadım ve harekete geçtim diyebilirim. İnsanların bu denli sıradanlaşması ve ucuzlaşması midemi bulandırdı. O kadar ki ölümler insanlara normal geliyordu. Onlar için önemli olan Survivor’ daki Yılmaz Morgül’ün performansıydı. Bu çok acımasızca… Hiç adil değil. Televizyonlarda manşet manşet haber geçerken bu adamlar hala Survivor final tahminleri yapıyorlardı.
Yazık çok yazık!
Türk insanının düştüğü sıradan ruh halinin 2. nedeni de yozlaşan medya yayını ve taraflı habercilikti. İnsanımızla birlikte her şeyin yozlaşması kaçınılmazdı ve öyle de oldu. Bu acı haberin düştüğü saatlerde insanlar halen gereksiz ve boş şeylere meyil edip memleket meseleleri yerine saçma sapan programlarla yatıp kalkıyorsa o memleket bitmiştir zaten. Evet bitmiştir. Bu budur! Başka bir açıklaması yok. Yok! Yok!
Son söz olarak nesillerin terbiye edilmesinin ne kadar önemli olduğunu bir kere daha anladım. Cehaletin karanlık yüzünü gösterdiği, küçük çıkar gruplarının elinde yitip giden bir memleketi izliyorum şu an! İnsanımızın trajikomik halini gördükçe içim sızlarken, duygusuz ve onursuz yöneticilerin elinde kaybolan bir ülkeye ağlıyorum…
Yazık çok yazık!
Editör: C.M.D.