bir zaman yolcusudur acı
onunla her karşılaşma garipliklerle doludur
hiç tanımadığını zannedersin
o ise inadına seni bekler
aileden biriymiş gibi
bir zaman yolcusudur acı
gündüzden...
Bir kez daha titriyor gece; kırgın sesin,
Özlemi diyorum, eksik şeylerin.
“Yaşamak sadece, düşünmeden”,
Dokunmak.
Yeniden.
Ötelenen bir şeyken yalnızlığında,
Yine geldin;
Yine gel dalgın yorgun...
her zaman yağmur yağmaz
sözcükler ıslanmadıkça
güneş kendiliğinden doğmaz
her zaman yağmur yağmaz
ruhunun konçertosu yükselirken
mevsimler içine sığmaz
her zaman yağmur yağmaz
ateşin yakarken gökyüzünü
tanrının...
Ölümsüzlüğü değil, ben sadece seni istedim. Şimdilerde ölümü dileniyor ruhum ve her yanımdan sarkan yalnızlık buzulları, üşütüyor kimsesiz bedenimi......
