ölüyü hep dışarıya gömeriz
ölüm dışarıda olmayı özlemektir
başka birine benzemektir
bize benzeyenlerden uzaklaşma fikridir ölüm
her benzeyen aynı zamanda ölüdür
bu yüzden benzer...
isa kimsesiz bir çocuktu
yusuf marangozun meryeminden doğma
önceden müjdelendi doğumu
kızıl venüsün şefkatli kucağında
isa hayaller gören bir çocuktu
beşiğinde konuşan tanrı
çoban değil...
prenses
aklına eser
gelir gider
sever
ama asla küsmez
prenses
kurtarıcı meleğim
sinirlenir
sonunda bana döner
prenses
aklıma eser
saçları değer
sesi aşka davet eder
esmer teni
ruhumu sobeler
prenses
her yeri
her şeyi
benim olan tek...
işgal ettiğim bu beden gereksiz bir sızı içinde
çarpık organların kusursuz cinayetleri
güneşten kaçan bir hayvanın vahşiliğinde
yıldızların ağıtlarını yazdım
yüzyılların üstüne
onursuz mevsimleri...
ölüyü hep dışarıya gömeriz
zira ölüm başkalaşmaktır
başka birine benzemektir
her benzeyen aynı zamanda ölüdür de
bu yüzden benzer ölüler aynı yere gömülür
dışarıya...
