hissiz kimsesiz bir sohbetti
geceler, gündüzlere hasret.
müsveddelerinden uzak özü insandı
yarını düş, dünü kırıntılarıyla…
çocukluk ellerinde kirleri
hasret henüz çok uzakta.
tanışmak için geç...
hüzün kıyılarında akşamlar
sert bakışlar, komşu yürekler
bir oyuncağın en yetişkin halinde…
parmak uçlarında derin cümleler.
hareketsiz, koşmaya meyilliler.
sonra aşk kadar,
sonra anlatılmamış düşler...
Sustu şehir, sokakları...
Saklanan gülüşlerle sunulan gülümsemeler,
Yabancılaştı şehir, sokakları...
Gökyüzü uyanırken kaçamadı maviliğinden
Denizlere nispet olmasa da
Anımsandı çoğu zaman yansıması.
nasıl da telaşlar...