Yapısökümcü olarak biliniyorsunuz. Bu fikrin kaynağından biraz bahsedebilir misiniz?
Bu soruya cevap vermeden evvel mevcut durumun tamamıyla yapay karakterine dair ön görüşümü belirtmek isterim. Bunu kim izleyecek bilmiyorum ama çevremizi saran teknik durumu gizlemek yerine bu durumun altını çizmek istiyorum. Aslında var olmayan “doğallık” burada varmış gibi yapmayacağım. Yapısöküm ile ilgili sorunuza bir bakıma cevap vermeye başladım bile. Çünkü yapısökümün jestlerinden biri doğal olmayanı doğallaştırmamaktır. Aynı şekilde, tarih, toplum ve kuruluşlar tarafından oluşturulmuş olanı doğal farz etmemektir.
Yapısöküm, yapısökümü yapılacak sistemde çalışıyorken çalışmaktır. Çoktan oradadır, iş başındadır. Tam merkezinde değildir. Ama o şeyi yapan sistemin yoğunlaşıp kendini belli ettiği ve aynı zamanda yapısökümün habercisi olduğu bir köşesinin dış merkezindedir. Birileri bu sonuca varmaya eğilimli olabilir. Yapısöküm, güzel bir günde öylece kendiliğinden çıkıveren bir süreç değildir. Her zaman işinin başındadır. Yapı sökümün bozucu gücü her daim mevcut işin mimarisinde halihazırda olduğu için nihayet birisi zaten orada bulunan yapısökümü gerçekleştirmek zorunda kalır. Ve bu durumda yapması gereken tek iş, zihin işidir. Gerçi bu terimlerle katı bir biçimde formüle edilen bir sonucu ne kabul etmiş ne de reddetmiş olsam da bırakalım bu soru şimdilik askıda kalsın. [Memoires for Paul de Man” 1986]
Jacques Derrida Belgeseli 2002
Çeviri: Ümid Gurbanov
Edit: Can Murat Demir