Gerçek, henüz işlenmemiş bir cinayettir.
İnsan ise bir tahayyül. Zira, bu hayali gerçekleştirecek olan yine kendisidir. Bu yüzden bir mucizeyi bekliyoruz. Kim bilir!
Şeytan, insandır. Bazen de insan melektir. İnsan, her kılığa girebilen nadir yaratıklardandır. İnsan tuhaf bir mahluk. Kendisini yaşayamayan, bedbaht…
İnsan, ölü olduğunun farkında olmayan tek varlıktır. Bedeninin canlı olduğunu sanır, bu prensip ile kendini avutur. Halbuki sefaletini ve aczini görse… Kendisinin ölüme terkedilmiş bir hayvan olduğunu görmeye gelecektir. Kendi kendisinin ilacı olan tek hastalıklıdır “İnsan”
Acı O’ndan gelir, fakat yine de O’nu arzularız. Neden?
Bu dünyada Yaradan’ı arayan kişiye putperest denir. İllaki taşa ota böceğe tapmasına gerek yoktur çünkü bu dünya bir sonuçtur. Sonuçları yaşayana hayvan denir. Sonuçlar putpereste göredir. Peki sebepler? Onlar kimin kontrolünde sizce? İşte asıl mesele bu. Asıl derdimiz burada Burada başlıyor. Sonuçlar mı yoksa sebepler mi? Sebepleri bilmek. O’nu hissetmek. İşte hilkatin asıl amacı budur. Hilkat hayvana yönelik değildir. O sadece ve sadece insan potansiyeline göre dizayn edilmiştir. İnsanın kaderi hilkattir.
Hayat, senarize edilmiş bir filmi gibi. Kimin nerede hangi zamanlama ile öleceği vs. her şey, aşikar…her şeyiyle önceden senarize edildiği için çok sıkıcı… İğrenç ve kokuşmuş. Bu sebepten onun içinde ona uyum sağlayan herkes de onunla aynı durumda.
Sinema sanatı gerçektir. Şimdiyi geçmişi ve geleceği gözler önüne serer. Ama bunu yaparken vak’aları ya da olguları gözümüze gözümüze sokarsa buna sanat ya da sinema denmez. Bu olsa olsa ajite içinde boğulmuş bir propaganda aracıdır ve bu haliyle sinema beyhudedir.
“Kukla gibi, iplerimiz çekilip; oynatılıyoruz.” Horatius
Şerh: Hiç kimse suçlanamaz. Bu dünya da iyilik ya da kötülük mümkün değildir. Çünkü özgür değiliz. Özgür olmayan insanların kötülük ya da iyilik yapamayacağını herkes bilir.
“Şekil, manayı bulmak için bir kapıdır.” Samiha Ayverdi
Şerh: Dünya da maddenin her türlü formu (yalancı realite) Yukarının hizmetine girebilmek için bir araçtır.
Her şeye tepeden bakıp neler olacağını önceden bilmek kadar sıkıcı bir şey olmasa gerek. … elinde böyle bir gücü barındırıyorsan ne istediğini kestirmek güç. Belkide sadece memnun kalmak, haklı çıkmak istiyorsundur. (Bizden alacağın bir şey olmadığına göre, ki sen eksiksizsin). -Tanrıya ithafen
Kökte olan her şey dallarda da mevcuttur: Kökün (kaynağın) bilgisini dallara bakarak algılayabiliriz.
Burası (olam hazeh) cehennemdir.
“Âhiret işlerinin, câhillerin iddia ettiği gibi olmadığını bil. O işler buyruk, bilinmeyen gayb ve meleklerin dünyasıyla ilgili olup, câhil halk tabakasının iddia ettiği gibi, gözle görülen dünyayla ilgili değildir.” Varidat; Ş. Bedrettin ne de güzel söylemiş. Şerh: Dünyevi işlerle ya da dünyevi planda yaptığınız sevaplarla, ibadet saydıklarınızla Yaradan’a ulaşamazsınız, bunlar yüzeysel bir takım hareketlerden öteye geçemez. Çünkü hala O’ndan uzaktasınızdır. Burada Şeyh, O’na ulaşmada farklı bir yol tembihliyor.
Varlık, hem bir mucize hem de yok edilmesi gereken bir kabuktur. Zıttı olan yokluk (fakr) ise aslında O’nun varlığının bir mucizesidir. Bu yüzden dua şöyle olmalı: Senden gelen her şeye razı ve müteşekkir olma kudretini bize ver. Bizi yokluğa mazhar kıl ki sana layık olabilelim.
Ruhun yaşı yoktur.
Şerh: Kişinin maddi zevklere düşkünlüğü onun vicdani ve ruhsal kalitesini belirler.
Konuşan hayvanların maddiyatla içli dışlı olmaları, bunu hayat gayesi edinmeleri midemi bulandırıyor. Sonuç: Sıradan insansıların bayağı hayatları oluyor ve bu bayağı hayatları da yine bu insansıların alçak gayelerini besliyor. Bu böyle devam edip duruyor.
“Varlık, veresiye ile yok olur” Mevlana
Şerh: Burada “ibn’ül vakt” tabiri ile alakalıdır. Hz. Mevlana burada Tanrısal kontrolde olan kişinin her şeyi tam zamanında tatbik ettiğini ve işini asla yarına bırakmadığını vurguluyor.
Uyku ölümdür. Poe’nun da dediği gibi uyku, ölümün küçük parçalarıdır.
…ilerlemenizin yani yol alabilmenizin önünde engel teşkil eden insanlardan uzak durun. Hayat becerisi, bu insanları ustaca uzaklaştırabilmenizle yakından ilgilidir.
Bu dünyada hiç bir şey yapamayan insan nasıl günah işlesin? Soruyorum.
Can sıkıntısı, boş bir zihnin getirisidir.
Memleketim insanı hep umut eder. Anadolu coğrafyası hiçbir zaman hayata geç-e-meyen umutlar mezarlığıdır. Sabırlı ve umut eden insanların olduğu tek yer Anadolu… Ne yazık ki bu sebeple hep acıya gebedir. Kısaca, Türkiye: Bir ruh hapishanesi.